Kaja priča kaj ka phenav tumendže goda si pokolenja amaro.
Mo papo mothoda me dadese.
Mo dad mothoda amendže.
Me mothav me čhavendže.
Sa goda prenosil pe ot koreno na koreno.
Jer, amaro pokolenie si târgovačko. Sa si târgovca. Pârvo čerela mo papo – grastenca,
guruvenca, bakrenca, kolenca indžarela andaro Kosovo andi Grâčki gelora, bičinela len, stoka, gova
ka. Katar gova pokolenie amaro pamtil pe, sar so si, so naj. Prenosisara jek avrese, o amare
čhavendže, so čerda mo papo, so čerda mo dad, so čerava me.
O Dol blago, dželo, odelisardas i bax e romendže, naj e romendže, calo svetose. O rom uštilo
rano, odma posle dvanajse–jeden sati te džal te lel maj–lačhi bax. Medžutim so čerdilo akana, dželo
dži ke dosta o paš o droma, avilo av dži ta i paš o Dol, e, dikhla jek kaš, o baro, thaj phenda – so ka
čerav me gači but rano te džav, ka čhuta man câra te sovav. Lilja le i lindra. Ačhilo o kham veče lilja
te bijandol.
Načhen e dasa, načhen savore. “Dikh, phenda–ta, o rom sovel!”. Suta dok uklilo o kham
lačhe thaj takjargja le. Uštilo: “ha, kaj sem me, phenda, so čerdem gava, phenda, me te ačav gjal. I
dolda pe te džal, avilo, resla ando Dol. O Dol phenda: “Eee, kaj san tu? Me tut ažarav.” Phenda, “ake
gijal, ta gjal me uštingjom dosta rano, ale me gjal, ali lilja man i lindra, čuta man telal o kaš te
sovav.”
“Aa”, phenda o Dol, “dikh mande, akana savoren uladem i baxt. Tuke ačhili kaja ran. Kaja
rovli, i rovli oda si kamdžija, i kamdžija e bičosa thaj o gra lesko si, o gra romano.”
Ačhilo godo e romese, ot pamtiveka o rom grastesa kolesa, kaj sa e strane ili ka’ živil lesa, ili
ka’ ...me ni žanav so te vačerav veče čhej, tumen džanen maj lačhe so čerel o rom grastenca. I bičinel
le i činel le, i po gra ušanel, i po gra xa i po sa.
Ova e ot mene ot Alija iz Niša.
Recorded in Niš (Serbia) by Lilyana Kovacheva in 1999 from Saiti Ali.
|